Η εξηλασμένη πολυστερίνη έχει διαφορετική συμπεριφορά από την διογκωμένη στη φωτιά. Αυτό που θυμάμαι από τα φοιτητικά μου χρόνια είναι ότι η εξηλασμένη, σ' αντίθεση με τη διογκωμένη, όταν καίγεται αναδίδει τοξικά αέρια. Γι αυτό και δεν έπρεπε να τοποθετείται σε εσωτερικό χώρο όπου ο αέρας είναι περιορισμένος. Αυτά βέβαια προ 20ετίας. Τώρα μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα.

Το τι είναι τα χημικά εμποτισμού, πόσο βλαβερά και τοξικά είναι, αν είναι βλαβερή για το περιβάλλον η μέθοδος παραγωγής ή/και κατά την εφαρμογή τους έχουν συνέπειες στους ανθρώπους, δε γνωρίζω.

Η κλάση Ε όπως και η D έχει "αποδεκτή συνεισφορά στη φωτιά" και στην ίδια κατηγορία είναι και οι γνωστές μας χαμηλής πυκνότητας μοριοσανίδες (νοβοπάν) από τις οποίες κατασκευάζονται ντουλάπια κουζίνας, έπιπλα γραφείου και γενικώς τ;α φθηνά έπιπλα όπως αυτά που πωλούν τα ΙΚΕΑ, Praktiker, Makro, φοιτητομάγαζα κ.λπ.

Όταν όμως η όποια πολυστερίνη είναι εντός δύο δρομικών τοίχων ή καλυμμένη με γυψοσανίδα ή έστω σοβά, τότε δεν είναι εκτεθειμένη στη φωτιά και θα πρέπει να καταστραφεί πρώτα αυτό το στρώμα.

Νομίζω ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι από α) τα τοξικά αέρια της εξηλασμένης (μόνο) πολυστερίνης όταν μάλιστα αυτή είναι σε εσωτερικό χώρο και β) από την ρύπανση του περιβάλλοντος κατά τη διαδικασία παραγωγής. Αν ισχύουν τα δύο παραπάνω δεν μπορώ να το πω.